ประตูโรงเรียนสินะ
TAKARAZUKA MUSIC SCHOOL ที่ได้กล่าวถึงไว้ในบล๊อคที่แล้ว วันนี้เราจะมาขยายความกัน เริ่มจาก "...การแข่งขันที่สูงมาก..." ใน1ปี จะรับนักเรียนแค่ประมาณ40คนเท่านั้น (นั่นแปลว่าบางปีก็รับไม่ถึง40) จากจำนวนผู้สมัครเป็นพันคน ช่วงอายุเข้าสมัครก็ประมาณ 15-18 ปี(ประมาณนี้) เด็กหญิงผู้อยากเข้า หลั่งไหลมาจากทั่วประเทศเลยทีเดียว สอบไม่ได้ปีหน้าก็เอาใหม่ (เป็นเสมือนโรงเรียนแห่งความฝันเลยงั้นเถอะ คนเขียนบล๊อคยังอยากเข้าเลย แต่ขอบายความสามารถไม่มี ส่วนสูงไม่ถึง พูดญี่ปุ่นไม่ได้ อายุกำลังเกิน เสียใจ ไว้เจอกันชาติหน้า)
น้ำตาจะร่วง นี่สอบติดกันใช่ไหม ดีใจซะยิ่งกว่าได้หวยรางวัลที่1 สัก 10รอบ
พอรู้ผลปุ๊ป ก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากรุ่นพี่ทันที ภาพเมื่อปีที่แล้วนี่เอง
โดยการสอบ-ประกาศผล ก็จะมีตอนช่วง เดือนมีนาคม(ถ้าจำไม่ผิดก็น่าจะใช่) และเข้าศึกษาในเดือนเมษายนนั่งเอง เข้าศึกษาเป็นเวลา2ปี ซึ่งสองปีนี้มัน.....มาก
ท่าประจำของเด็กสอบติดโรงเรียนนี้ ชี้เลขตัวเอง "ติดแล้วค่ะ"
รูปเดิม ฮ่าๆๆ อันที่จริงมีรูปเครื่องแบบอยู่แต่หาไม่เจอ
มาเริ่มที่ Western ก็จะมี หมวก โค้ด กระโปรง ประมาณนี้ (รูปบน) ชุดก็จะเหมาะกับทั้งตัวบทผู้หญิงและบทผู้ชายเลย เรียบร้อย สวยมากใช่ไหม และมันเนี้ยบมาก คือ การเคลื่อนไหวร่างกายใด กระโปรงห้ามยับ! คือมันต้องเรียบอยู่ตลอดเวลานั่นเอง เนี๊ยบมาก(มีเนี๊ยบกว่านี้อีก)
เก่าแล้ว เครื่องแบบตอนถอดโค้ดออกงั้นหรอ?
ภาพจบการศึกษาปี 1985 เห็น lady Yu ไหม คนที่สี่ จากซ้าย แถวหน้าสุด
ต่อไปก็เป็นเครื่องแบบ แบบญี่ปุ่น คือใส่ฮากามะ(ไม่รู้ว่าแบบกางเกง หรือกระโปรง แต่น่าจะเป็นแบบกระโปรง) คู่กับกิโมโนสีดำ ถ้าสังเกตดีๆจะเห็นได้ว่า เครื่องแบบตัวนี้จะใส่กันจนกว่าจะออกจากคณะกันเลยทีเดียว ทั้งงานประจำปี ครบรอบผู้ก่อตั่ง บลาๆๆ และมันจะคือชุดสุดท้ายที่คุณจะใส่ตอนออกจากคณะ คงจะเป็นเครื่องแบบหนึ่งของคณะนั่นแหละนะ(เรียกชุดสุภาพ-- เรียกเอง)
เซน่า จุน ตอนออกจากคณะก็จะใส่เครื่องแบบนี้กัน
แค่เครื่องแบบก็ร่ายยาวแล้ว ต่อไปจะพยายามให้น้อยลงนะคะ(ฮ่าๆๆ) ต่อไปนี้จะเป็นเรื่องราวในโรงเรียน(เท่าที่รู้นะคะ) เทอมแรกจะเริ่มที่เดือนเมษา ไปจนถึงเดือนกันยา เทอมสองก็จะเริ่มที่เดือนตุลา ไปจนถึงเดือนมีนา ปิดเทอมก็ครั้งละ 30 วันนั่นเอง ช่วงเวลาเรียนก็ 9โมงเช้า ถึง 5โมงเย็น วันอาทิตย์ไม่มีเรียน(ก็ตามโรงเรียนญี่ปุ่นทั่วไป) มีวันหยุดประจำชาติ และหยุดปีใหม่ให้ 10 วัน และจากที่ดูๆแล้ว คงจะอยู่เป็นหอของโรงเรียน(เพราะเคยเห็นคำว่า "กลับบ้าน" แล้วก็ที่เห็นในคลิป)
ตัวแสดงบทผู้ชายก็จะไว้ผมสั้นกันตั่งแต่เข้ามาเลย และก็จะไว้ผมด้วยทรงกระบังลม ส่วนผู้หญิงก็จะมัดเก็บให้เรียบร้อยนั่นเอง ซึ่งต้องขอบคุณที่ชุดนักเรียน เหมาะสมและเอื้อให้กับตัวแสดงบทผู้ชาย เพราะใส่กันแล้ว น่ารักมาก
ฮารุโนะ ตอนออกจากคณะ
ที่โรงเรียนจะสอนก็มีทักษะพื้นฐานและความรู้เกี่ยวกับ ดนตรี เต้นรำ ละครและ ศิลปะการแสดงอื่น ๆ รวมทั้งกฎระเบียบและทัศนคติที่จำเป็นสำหรับนักแสดง ขั้นตอนในการที่จะทำหน้าที่ในฐานะสมาชิก ต้องมีความมุ่งมั่น ทุ่มเท ความเข้มแข็ง และการไม่ลดละความพยายาม การฝึกอบรมที่ยากลำบากนี้ จะนำไปสู่ ความสำเร็จในการประกอบอาชีพในอนาคตบนเวที
ซึ่งความยากลำบาก และความน่ากลัวมันก็คือเรื่องของระเบียบในโรงเรียนนี้นี่แหละ เริ่มแรกตั่งแต่เดินมาโรงเรียนต้องเดินเป็นแถว มีกระเป๋านักเรียนถือมาคนละใบ อย่างเป็นระเบียบสองแถว ต้องหยุดคำนับที่หน้าประตูโรงเรียน ทีละแถวกันเลยทีเดียว เมื่อเข้ามาในอาคารเรียนก็มีการเปลี่ยนรองเท้าเหมือนดั่งโรงเรียนในญี่ปุ่นทั่วไป
นักเรียนปีหนึ่งจะต้องมาโรงเรียนก่อนเข้าเรียนเพื่อ! ทำความสะอาด เรื่องนี้มันเป็นตำนานของคณะนี้กันเลยทีเดียว เพราะการที่คุณจะมาเป็นนักแสดงของทาคาระซึกะคุณต้องเป็นคนทำความสะอาดมาก่อนกันแล้วทั้งนั้น ทำความสะอาดแบบว่าขัดทุกอย่างเลย เอาให้มันเรี่ยม บางทีถึงขั้นเอาเทปแปะเอาฝุ่นออกกันเลยทีเดียว เนี๊ยบมากกก
รุ่นน้องจะต้องให้ความเคารพรุ่นพี่ เดินก็เป็นแถวเป็นระเบียบ ขึ้นบันไดก็ชิดฝั่งเดียวกันตลอด การเดินหรือนั่งหลังก็ต้องเหยียดตรง(ผู้หญิงคณะนี้มีบุคลิกดีกันทุกคน) นั่งก็ต้องเก็บมือวางไว้ที่ตักให้เรียบร้อย เข่า/ขาชิดกัน ส้นเท้าก็ต้องชิดให้สวยงาม และในชั้นเรียนบางครั้งโดนว่าถึงขั้นร้องไห้กันเลยทีเดียว
เปิดตัวเด็กใหม่(?)
และอีกข้อที่น่ากลัวของผู้หญิงคณะนี้คือ สิ่งที่โรงเรียนสอนให้ ห้ามนำไปบอกคนนอก! แม้แต่พ่อ แม่ หรือญาติพี่-น้องก็ห้าม บร๊ะเจ้า! นี่มันอะไร ความลับทำให้ผู้หญิงเป็นผู้หญิงงั้นเรอะ แต่ก็จริงนะ ครั้งแรกที่รู้จักคณะนี้ รู้สึกว่าคณะนี้มีความลับ แล้วคนนอกจะไม่มีทางรู้ พอรู้ว่ามีความลับกันจริงๆก็ "นั่นไง" แต่พอได้ติดตามคณะนี้จริงๆเราก็ไม่สนใจไอสิ่งที่เรียกว่าความลับนี้เลย (แต่หัวข้อนี้ก็เหมือนปากต่อปาก เชื่อถือได้ครึ่งหนึ่ง ยังไม่แน่ใจว่ายืนยันได้จริงไหม แต่โดยส่วนตัวแล้วเชื่อ)
เห็นโทโโรกิ ยู ไหมตรงกลางเลย เกี่ยวไหมนั่น
เราก็จะเห็นได้ว่าการจะมาเป็นนักแสดงทาคาระซึกะได้นี่ไม่ง่ายเลย ต้องผ่านอะไรมามากมาย แข่งขันตั่งแต่เริ่มเข้าโรงเรียน เข้าเรียน หรือแม้แต่ตอนเป็นนักแสดง Topบางคน หรือนักแสดงคนอื่นๆบางคนก็ไม่ได้สอบเข้าได้ในปีเดียว พวกเธอต้องต่อสู้ฝ่าฟันมามากกันจริงๆ นับถือตรงนี้และ ตรงความพยายามของพวกเธอ
คลิปของรายการหนึ่ง น่าจะเป็นรุ่น1994-1995 เพราะคนทีร้องไห้น่าจะเป็น Ayabuki Mao
ปล.ปีนี่ที่ครบ 100 ปี ทราบมาว่าจะจัดงานฉลองครบรอบ 100 ปีในเดือนเมษายน วันที่5 โรงละครTakarazuka ก็อยู่ ที่เมืองทาคาระซึกะ จังหวัดเฮียวโงะ โอซาก้านะค่ะ ใครอยากไปก็เชิญ ชวนผู้หญิงคนนี้ไปด้วยก็ดี (อยากไปไม่มีตังค์ ฮ่าๆๆ)
หากข้อมูลผิดพลาดไปประการใดก็ขอโทษไว้ด้วยนะคะ เนื่องจากอ่อนอังกฤษ ไม่เป็นญี่ปุ่น รู้แต่ภาษาไทย ความจำไม่แน่นอน ติเตียน แนะนำได้
*เพิ่มเติม* เคยมีช่วงหนึ่งที่คณะ(โรงเรียน)นี้มีการรับนักเรียนชายเข้ามาศึกษา แต่แล้วก็ต้องเยกเลิกไป เพราะได้รับการต่อต้านจากเหล่านักเรียนหญิงในขณะนั้น คงเป็นเรื่องของความเขินอาย ที่ต้องเต้นรำ หรือใกล้ชิดกับผู้ชายมาก แต่เรื่องนี้ก็ต้องของคุณรุ่นพี่เหมือนกัน เพราะถ้าหากไม่มีการต่อต้านในตอนนั้นอาจไม่มีคณะทาคาระซึกะที่มีเอกลักษณ์มากอย่างตอนนี้
ขอบคุณข้อมูลจาก:
http://www.tms.ac.jp/english/(เว็บของโรงเรียน)
http://thaimisc.pukpik.com/ (พี่วี Murazaki)
http://marumura.thai2night.com/entertainment/?id=3461
http://www.marumura.com/news/?id=4170
และเว็บอื่นๆที่เคยแวบเข้าไปอ่าน(จำไม่ได้แล้ว)
คลิป:
http://www.dailymotion.com/tohruhondasoma
รูป:
http://www.takarazuka-revue.info
IDต่างๆใน tumblr.com
http://marumura.thai2night.com/entertainment/?id=3461
http://www.marumura.com/news/?id=4170
และเว็บอื่นๆที่เคยแวบเข้าไปอ่าน(จำไม่ได้แล้ว)
คลิป:
http://www.dailymotion.com/tohruhondasoma
รูป:
http://www.takarazuka-revue.info
IDต่างๆใน tumblr.com
IDต่างๆใน weibo.com
0 ความคิดเห็น